Women’s Prize for Fiction Shortlist 2022 |
Lisa Allen-Agostini heeft een roman geschreven over een sterke vrouw, Alethea. Detail dat deze goedgebekte manager bij een kledingwinkelketen zich verrot laat staan door haar vent, Leo. We ontmoeten Alethea vlak nadat hij haar weer een keertje in elkaar geslagen heeft en vlak voordat een aantal gebeurtenissen haar leven drastisch gaat veranderen.
Zo spreken twee collega’s hun ongerustheid uit over de veiligheid van Alethea. Hoewel Alethea hun angsten wegwimpelt, lijken ze toch enigszins effect te hebben. Zeker de zorg van Tamika die meer dan een collega is, blijft hangen. Ze laat zich door haar ook verleiden mee te gaan naar een groot feest, om niet thuis te blijven hangen.
Dat was namelijk wat Alethea deed: in het huis van Leo rondhangen en op hem wachten. Goede baan of niet. En oh, een affaire hebben met de eigenaar van de keten en daarmee olie op het vuur gooien. Hoewel deze man haar niet slaat, lijkt hij toch een onderdeel van een vicieuze cirkel: een relatie starten met de verkeerde man (slaan of getrouwd) en dan op een gegeven ogenblik een mooi excuus hebben om ermee op te houden.
The Bread the Devil Knead is een bewustwordingsroman, bijna ‘coming of age’ ware het niet dat ALethea toch echt de 40 nadert. De opbouw van de roman doet er echter wel sterk aan denken; ik was dan ook niet helemaal verrast toen ik ontdekte dat Allen-Agostini eerder Youth Adult had geschreven. In The Bread beschrijft zij eerst de situatie, voegt dan omstandigheden toe die de cirkel kunnen doorbreken en gaat dan over naar het moment waarop die cirkel inderdaad doorbroken wordt en alles weer goed komt (of dat laatste nu ook gebeurt, laat ik aan jullie over).
Situatie: vrouw die wordt mishandeld. Nieuwe omstandigheden: de terugkeer van twee personen die essentieel waren tijdens de jeugd van Alethea. Hartsvriendin Jankie en halfbroer Colin. Met hen keren ook de herinneringen aan het verleden terug en wordt het de lezer al snel duidelijk waarom Alethea zich laat mishandelen door Leo. Hun komst zet een onomkeerbaar proces in werking dat letterlijk eindigt met een knal. En een nieuw begin voor Alethea.
De opbouw van de roman is niet verbijsterend verrassend: Allen-Agostini werkt vrij lineair toe naar de apotheose en voegt op goed geplande momenten terugblikken naar het verleden in. Meisje en volwassen Alethea vertellen zo het verhaal. Alethea is de ik-figuur, we krijgen dus steeds haar kant van het verhaal te horen. Slecht op één enkel moment schakelt Allen-Agostini om naar het perspectief van Leo, wel een halve pagina lang. Het was interessant geweest als ze dat vaker had gedaan.
The Bread the Devil Knead speelt zich af op het eiland Trinidad. Het is knap hoe Allen-Agostini er tegelijkertijd in slaagt een beeld te schetsen van een eiland waar de zon altijd schijnt, vrolijkheid en levendigheid overheersen maar ook de duistere kant te laten zien. Het feit dat mishandelende mannen aan de orde van de dag zijn, het gegeven dat criminaliteit diep verweven zit in de krochten van de samenleving, dat corruptie en vooral de juiste mensen moeten kennen hand in hand gaan.
The Bread is vooral de moeite waard door dit beeld dat
Allen-Agostini schept van Trinidad, het eiland springt bijna van de pagina’s
af. En natuurlijk Alethea, de vrouw die van begin tot einde boeit en waarvan je
als lezer, bijna tegen beter weten in, blijft hopen dat ze tot inzicht komt.
Dat Allen-Agostini in een volgende roman zichzelf misschien nog iets meer mag
uitdagen en wat meer mag wegstappen van Youth Adult is bijna een detail.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten