Anna Smaill || The Chimes

The Chimes is een toekomstroman met een vrij bekend thema: na een ingrijpende gebeurtenis heeft een kleine groep de macht gegrepen en onderdrukt het gewone volk. Eén of meerdere dappere helden besluiten hun leven te wagen om de machthebbers van hun troon te stoten, daarbij uit onverwachte hoek geholpen. In The Chimes is de ingrijpende gebeurtenis een aanval met een wapen, ‘het carillon’, de kleine groep een elite van priesters die het volk onderdrukt door hen te bewerken met een lichtere versie van het carillon. Ziekte en geheugenverlies zijn het gevolg, alleen keurig werkende mensen blijven van dit lot gespaard. Twee jongelingen, Simon en Lucien, blijken in staat het carillon te vernietigen. In The Chimes wordt niet gecommuniceerd via geschreven taal maar via muziek. Boeken en uitingen van het schrift zijn door de priesters vernietigd; hun doel: orde bewaren en chaos voorkomen. En natuurlijk slaan ze in dat doel een beetje door.

Ik merkte tijdens het lezen dat ik het thema te uitgekauwd vond . Smaill is niet de eerste die ons verblijd met een boek over de wereld en haar bevolking na een ramp. Ik moet zeggen dat ik het boek ook steeds minder interessant vond naarmate de queeste van Simon en Lucien een grotere rol ging spelen. Daarvoor vond ik vooral de Dickensiaanse wijze waarop Smaill London beschrijft goed. Ik voelde en rook zo ongeveer de modder waarin beide jongens een groot deel van hun dag doorbrengen. Hun speurtochten naar metaal die leiden door oude metrobuizen en het riool zijn bijna tastbaar. Ook de angst van Simon om zijn geheugen te verliezen, wordt door Smaill prachtig beschreven, hij doet wanhopig zijn best om met kleine voorwerpen de herinneringen aan zijn moeder en aan gebeurtenissen te bewaren. Zijn schrikbeeld: de zombie-achtige mensen die hun geheugen volledig kwijt zijn en door de stad dwalen.

The Chimes boeide op de momenten dat Smaill vertelde: de stad komt tot leven, de angst van Simon is invoelbaar. De uitwerking van haar thema vind ik minder. Het is al te vaak gebruikt in boek en film. De toevoeging van muziek had speciaal kunnen zijn ware het niet dat ik moeite had om mij voor te stellen hoe eea zou kunnen werken. En ik kan me zomaar voorstellen dat ik niet de enige ben die de beschrijvingen van Smaill niet helemaal kan volgen. Ik vrees dat ik The Chimes vooral onbevredigend vind.