Michael Chabon || Moonglow

Een stevige 'feel good' roman, anders kan ik het niet noemen. Chabon neemt zijn lezers mee in het leven van een sympathieke ingenieur, typetje rouwdouwer. Op zijn sterfbed doet hij aan zijn kleinzoon, een auteur, uit de doeken hoe zijn leven gelopen is en waarom bepaalde gebeurtenissen het verloop kenden dat ze hadden.

Opa, stervende nietwaar, vertelt zijn verhaal van de hak op de tak springend. Kleinzoon besluit dit zo over te nemen in zijn relaas. Het resultaat is wat mij betreft een roman die vermoed ik zeer zorgvuldig is opgebouwd maar die op mij het effect heeft dat ik voortdurend moet zoeken waar ik nu ook al weer gebleven was. Het feit dat Chabon ook nog eens voortdurend zijwegen inslaat, associeert en dan van zijn onderwerp afdwaalt om niet echt relevante informatie met zijn lezers te delen maakt het niet eenvoudiger om het verhaal te volgen. Ik was in ieder geval blij dat ik een papieren exemplaar las waardoor ik steeds kon terugbladeren om weer te achterhalen waar Chabon gebleven was.

Blijft staan dat de grootvader een zekere schavuit-achtige charme heeft. De passages waarin hij zijn mogelijke nieuwe liefde probeert te imponeren door te jagen op de ontsnapte python die huisdieren terroriseert in de oude van dagen-wijk in Florida waar hij zijn laatste dagen slijt zijn ronduit vertederend. Ook zijn Franse Joodse echtgenote met een WO2 opgelopen dwangneurose over een ontveld paard fascineert. Chabon kreeg ook mij wel degelijk mee in het leven van deze twee mensen. Het van de hak op de tak springen en de vele zijsporen leiden wat mij betreft teveel af van de kern.

Moonglow is een wat stevigere uitvoering van die Zweedse oude man die ooit uit het raam sprong. Chabon doet namelijk wel degelijk zijn best om zijn lezers mee te nemen in de verschrikkingen van WO2, de schrijnende beslissingen die individuen en landen toen moesten nemen en in de fascinatie die de grootvader heeft met ruimtevaart. ´Een nieuw literair meesterwerk dat moeiteloos waarheid met fictie vervlecht … Intens, tragikomisch en ontroerend´: deze kwalificaties van het boekenpanel van De Wereld Draait Door vind ik persoonlijk teveel eer voor deze roman. Moonglow is vermakelijk en onderhoudend maar daar houdt het ook wel mee op. Ik zou zeggen, lees het boek wanneer je er de rust voor hebt en kies voor een papieren exemplaar, terugbladeren gaat dan echt een stuk eenvoudiger.