Julia Heaberlin || Black-Eyed Susans

Jaren geleden zijn in een veld de lichamen van 4 meisjes gevonden, bestrooid met Susannas met de Mooie Ogen. Eén van hen, Tessa, blijkt nog te leven. De dader lijkt gevonden, hij krijgt de doodstraf. De roman start enige maanden voordat die zal worden uitgevoerd. Een kleine groep mensen strijdt hard om de onschuld van de man te bewijzen, Tessa is één van hen. Zij is er inmiddels van overtuigd dat hij niet de schuldige is: er plant iemand regelmatig Susannas onder haar slaapkamerraam, dat moet de dader wel zijn, toch? Dit had ook een aflevering van de Midsummer Murders kunnen worden (die ik overigens al jarenlang met veel plezier kijk) maar Heaberlin heeft haar Black-Eyed Susans daarvoor te intelligent en met teveel inzicht in menselijke karakters opgebouwd. Dus springen we in tijd op en neer tussen volwassen Tessa en het jonge meisje dat net haar traumatische ervaring achter de rug heeft, komt er op 2/3e van de roman een slimme wending en is Tessa gelaagder dan de gemiddelde hoofdpersoon van een detective. Ik vrees dat op de kaft van de Nederlandse het inmiddels betekenisloze predicaat 'literaire thriller' staat, Black-Eyed Susans laat zien waarom dit predicaat ooit in het leven geroepen is. Black-Eyed Susans is een slim opgebouwde roman met een hoofdpersoon die in een zogenaamde psychologische roman niet had misstaan. Het is met recht een literaire thriller.