zondag 4 juni 2017

Emma Flint || Little Deaths


Vanaf het moment dat de politieagenten een blik werpen op Ruth Malone is het voor hen duidelijk dat zij schuldig is. Zij heeft haar eigen kinderen ontvoerd om de vader een hak te zetten, zij heeft haar eigen kinderen vermoord zodat ze weer een onbezorgd leventje kan leiden. Wie uiteindelijk de twee kleine kinderen vermoord heeft, doet er niet zo toe. Little Deaths draait vooral om vooroordelen, vooringenomenheid en corruptie.

Begin jaren zestig is Queens nog niet toe aan een bloedmooie, jonge vrouw die duidelijk laat merken dat zij meer wil dan alleen moederschap en huwelijk, die zindelijkheid uitstraalt en die niet staat te springen om dikke maatjes te worden met de andere vrouwen in haar buurt. Dat zij ogenschijnlijk gaan traan laat, probeert ondanks haar verdriet er goed uit te zien, het wordt er noch door politie noch door de vrouwen in haar buurt in dank afgenomen.

In de eerste helft van de roman schept Flint een krachtig beeld van de vooroordelen en de onmacht van Ruth. De vooringenomenheid en naar later blijkt ook corruptie van de politie verbijstert. Halverwege de roman zakt deze wat in. Dat komt vooral door een ander personage, journalist Pete. In eerste instantie doet hij braaf wat zijn hoofdredacteur wil en schetst het beeld van een ontaarde moeder, een verloederde vrouw die met ontelbare getrouwde mannen het bed deelt. Een gesprek met Gina, de enige buurvrouw die wel gelooft in Ruth, maakt dat Pete als een blad aan de boom omslaat. Hij gaat op zoek naar informatie die Ruth kan helpen. Het feit dat ook hij gevallen is voor de charmes van Ruth had goed kunnen werken, in dit geval maakt het vooral zijn ommezwaai niet geheel aannemelijk. Daarvoor wil hij te graag Ruth tot de zijne maken. Ook hij ziet alleen het cliché niet de persoon.

Little Deaths draait om de dood van twee kinderen maar is geen detective, de roman gaat vooral om het proces dat in gang gezet wordt door de dood van de twee kinderen. Ik vond vooral de wijze waarop Flint de atmosfeer schetst sterk, je waant je al snel een toeschouwer in een bekrompen buurt waar elke afwijking van de regelmaat niet wordt getolereerd.  Je ziet de vrouwen in hun schorten al in groepjes staan roddelen. Het is jammer dat Flint die spanning niet tot het einde toe heeft weten vol te houden. Minder Pete, meer Ruth had wellicht beter gewerkt.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten