zondag 18 juli 2021

Daisy Johnson || Sisters

Haar tweede roman, Everything Under, had al veel indruk gemaakt. Sisters scoorde goed in alle recensies. Ik was dan ook zeer benieuwd of Johnson ook met deze roman indruk zou maken. Het antwoord: ja.

Aan het begin van Sisters reizen moeder Sheela en puberdochters July en September naar een verlaten huis, ergens aan de kust in Noord-Engeland. Er is iets gebeurd op school waardoor Sheela letterlijk wegvlucht met haar twee meiden. Wat al snel duidelijk wordt, is dat September een behoorlijke stempel op het gezin drukt. En niet altijd in positieve zin. 

September, de dochter van haar eerst vertrokken daarna overleden vader in gelijkenis en karakter, is dominant en om het zacht uit te drukken niet bepaald aardig voor haar jongere zusje. Zo laat zij July een spelletje spelen waarbij deze alles moet doen wat haar zus zegt wanneer een zin begint met ‘September says’. Neem van mij aan dat de opdrachten aan July extreem en soms ronduit gevaarlijk zijn. Toch voert July ze allemaal uit.

July is een verlegen kind dat volledig beheerst wordt door haar zus. Moeder Sheela ziet met lede ogen toe hoe haar dochters een wereld op zich vormen en haar buiten sluiten. Zelfs wanneer ze eenzaam en alleen in hun huis zitten en het duidelijk is dat July eigenlijk met haar moeder wil praten, kiest ze toch steeds voor September. De ongezonde situatie is beklemmend, Johnson bouwt de mate van beklemming gestaag op. Het is duidelijk dat er iets absoluut niet in orde is.

Wanneer je Sisters uit hebt, wordt helemaal duidelijk hoe knap Johnson de plot van haar roman heeft opgebouwd. Zo duiden subtiele hints al op de waarheid, waarom eet September bijvoorbeeld nooit? Maar ook de structurele opbouw van de roman is een direct resultaat van wat er op die school gebeurd is. Bijna mysterieuze gebeurtenissen in het huis versterken het effect. Zo spelen July en September verstoppertje in het huis en blijkt de vindplaats van September bizar. Ook de ‘one-night stand’ die September met een jonge knul uit de buurt heeft, bevreemdt: wie heeft nu met wie gevreeën?

Langzaam maar zeker onthult Johnson steeds meer aanwijzingen. Uitermate gecontroleerd, goed gedoseerd en steeds op het juiste moment.  Het zorgt ervoor dat je als lezer op het puntje van je stoel zit en wil weten wat er nu gebeurd is. En, ik vermoed dat ik daar niet alleen in stond, of July alstublieft los kan komen van haar dominante op het wrede af zus. De tweestrijd in het hoofd van July neemt steeds meer plaats in beslag. Ook hiervoor geldt: de precieze opbouw van Johnson zorgt voor een gestaag groeiende uitermate effectieve spanningsboog. 

De uiteindelijke ontknoping is ijzingwekkend. Het feit dat Johnson met haar lezers speelt en in de laatste hoofdstukken de gewenste en de echte waarheid onthult, zou gezien kunnen worden als een goedkoop stijlelement, in dit geval past het bij de opbouw van de gehele roman en sorteert het precies het juiste effect. 

Ja, Sisters is dus een waardige opvolger van Everything Under. Johnson laat zien dat ze een uitstekende schrijver is die weet hoe ze een roman moet opbouwen en haar lezers mee sleurt in de gebeurtenissen. Een absolute aanrader. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten