Elif Shafak / The Bastard of Istanbul

Het was dat ik af en toe afspraken had of moest slapen, want anders had ik dit boek waarschijnlijk in één ruk uitgelezen. Waar The Bastard begint als een verhaal over zussen en dochters met stuk voor stuk krachtige en aparte karakters krijgt de kloof tussen Turks en Armeens een steeds grotere rol. Genocide ja of nee is ook in dit boek de vraag. Een vraag die soms de splijtzwam is en soms, uit onverwachte hoek, openingen biedt. Het Armeense vraagstuk is aanwezig maar krijgt nooit de overhand, de hoofdrol is en blijft bij de Turkse zussen Kazanci die op onverwachte wijze gekoppeld worden aan de Amerikaans/Armeense familie Tchakmakhchian.  Armanoush/Amy Tchakmakhhian, half Amerikaans, half Armeens en voorzien van een Turkse stiefvader besluit af te reizen naar Istanbul, op zoek naar haar afkomst. En gaat logeren bij de zussen van haar stiefvader. Oost ontmoet west maar ook niet heus. The Bastard of Istanbul roert belangrijke thema's aan maar Shafak doet dat vooral door haar rake vaak komische typeringen van mensen, families en familierelaties. De families en hun onderlinge verhoudingen maken dat je geboeid doorleest. De Armeense geschiedenis blijkt ook de persoonlijke geschiedenis van twee families.