zaterdag 25 oktober 2014

Curtis Sittenfeld || Sisterland

Ik heb Sisterland besteld bij de bieb, omdat columniste Aaf Brandt Corstius - erg leuk - zo enthousiast was over Curtis Sittenfeld. Ik moet bekennen dat ik haar enthousiasme niet volledig deel. Sisterland is zeker een aardige roman, ik zal ook niemand afraden om deze te lezen. Een meesterwerk van Amerika's beste schrijfster (niet mijn woorden) is Sisterland wat mij betreft zeker niet.

Sisterland gaat over de tweeling Vi and Kate, de laatste vertelt het verhaal. Het is al snel duidelijk dat ze lichtelijk neerkijkt op haar dikke, wat warrige, sociaal niet echt succesvolle zus. Het is jammer dat Vi ervoor kiest om haar diensten te verkopen als medium en niet net als Kate haar paranormale gaven onderdrukt en een normaal leven leidt: man, twee kindertjes, huis tuin auto, carrière even op een laag pitje om voor de kinderen te kunnen zorgen.
En dan voorspelt Vi een aardbeving in St. Louis, met nationale media-aandacht als gevolg. En weer kijkt Kate wat bezorgd mee. Ze heeft er absoluut geen vertrouwen, dat Vi zichzelf redden. Vervolgens verergert ze zelf eea door spontaan tegen Vi te zeggen dat de aardbeving op 16 oktober plaats zal vinden. Of de aardbeving vervolgens plaatsvindt is niet zo belangrijk, wat er verder gebeurt op 16 oktober wel. Sittenfeld schetst namelijk een mooi beeld van twee opgroeiende zussen, ying en yang, die om verschillende redenen kiezen om hun paranormale gaven al dan niet te gebruiken. Sisterland gaat over opgroeien, over relaties en vriendschappen, over keuzes maken. Uiteindelijk blijkt Vi degene die haar leven op de rit krijgt door haar voorspelling en alle commotie erom heen. Zij snapt dat wat zij voelt door de mensen om haar heen anders geïnterpreteerd kan worden (wie was degene die concludeerde dat de door haar voorspelde aardbeving in St. Louis plaats zou vinden?). Zij blijft haar paranormale gaven gebruiken maar brengt haar leven wel in rustiger vaarwater, onder andere door niet langer weg te rennen voor de vrouw die haar helemaal het einde vindt maar door haar letterlijk te omarmen. Kate daarentegen creëert haar eigen chaos. Ze is bang, vertrouwt niet op haar eigen gevoelens, zet haar echtgenoot Jeremy onder druk en doet uiteindelijk op 16 oktober iets waardoor ze haar huwelijk zwaar op het spel zet, een figuurlijke aardbeving. Dan snapt ze pas dat omgaan met haar gaven niet veel verschilt van (leren leven). De ingevingen die ze krijgt moet ze net zo leren interpreteren als de mensen om haar heen en wat zij doen en zeggen: Kate snapt eindelijk dat het leven een kwestie is van keuzes maken, van consequenties accepteren en leren van je fouten.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten