De titel is duidelijk ironisch bedoeld: wat de kinderen in deze roman van hun ouders meekrijgen is allesbehalve positief. Armoede, genen voor verslaving, criminaliteit, geen ruggengraat en dat allemaal gecombineerd met foute beslissingen, al dan niet maatschappelijk afgedwongen. Zo zou je kunnen stellen dat wij het strikte katholieke Ierse milieu ervoor verantwoordelijk kunnen houden dat ongetrouwde Maureen haar zoontje moet laten opvoeden door haar ouders – en dan mag ze nog van geluk spreken dat ze naar Londen mocht emigreren en niet opgenomen werd in één van de inmiddels beruchte Magdalena-wasserijen (zie ook de film Philomena) -, dat haar zoontje Jimmy door zijn liefdeloze opvoeding dé crimineel in Cork wordt die één van zijn oude bekenden Tony het lijk van de door zijn onlangs teruggekeerde moeder gedode junk laat verdwijnen waardoor diens vriendin Georgie op zoek gaat naar haar verdwenen minnaar en onder andere aanklopt bij haar minderjarige dealer Ryan, de zoon van Tony, waardoor Jimmy weer krampachtig gaat proberen iedereen bij zijn moeder vandaan te hebben. Een onderkoelde crimineel kan zich tenslotte geen gestoorde moeder permitteren. De minderjarige zoon is natuurlijk dealer geworden, omdat zijn verslaafde moeder te jong sterft en zijn vader hem regelmatig alle hoeken en gaten van de kamer laat zien. Het enige positieve in Ryans leven is zijn vriendin Karine en hij doet uitermate zijn best om ook de relatie met de enige normale persoon in zijn leven te verknallen.
Kunt u het nog volgen? Eindconclusie na het lezen van The Glorious Heresies: een ambitieuze roman die helaas sneuvelt in een teveel aan goede bedoelingen en clichés. Teveel personages, teveel verwikkelingen, te opgewonden taalgebruik, te weinig rust, te weinig echte ontwikkeling van personages. Zelfs het feit dat Maureen zich op het einde ontfermt over Ryan en zo haar fouten uit het verleden wil goed maken is helaas wederom een cliché, mooi en ontroerend, maar toch. McInerney heeft het in zich om een goede schrijver te worden maar dan moet ze zich zelf ietwat meer onder bedwang houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten