vrijdag 8 april 2016

Becky Chambers || The Long Way to a Small Angry Planet



Voor alle duidelijkheid: ik heb me best vermaakt met die lange tocht naar een boze planeet, maar om nu te zeggen dat ik hoogstaande literatuur gelezen heb, nou nee. Het zou me niet verbazen indien Becky Chambers ergens in de jaren negentig - net als ik - met veel plezier naar Star Trek heeft gekeken: The Next Generation, Deep Space Nine of Voyager. Wayfarer, het ruimteschip in haar boek, is weliswaar een slagje kleiner dan de schepen van Picard of Janeway, waardoor er ook wat minder bemanningsleden rondlopen, maar toch. Voor de trekkies onder ons, dit moet jullie toch bekend voorkomen: intergalactische samenwerking tussen ruimtewezens die na hevige oorlogen nu een voorkeur hebben voor vrede, een grote variĆ«teit aan ruimtewezens, veel begrip voor elkaars (afwijkende) standpunten en ruimte voor onderlinge liefdesrelaties. De bijna menselijke computer heeft in deze roman nog geen fysieke vorm gekregen maar er wordt hard aan gewerkt. En natuurlijk ontbreekt het kwaadaardige ras niet dat nog niet open staat voor de vreedzame manier van leven. De tocht naar de kleine planeet waar een 'wormhole' (zie Deep Space Nine) gemaakt moet worden om de reisafstand tussen de planeet en de rest van het heelal te verkorten is slechts het vehikel om in het leven van de bemanning te duiken inclusief hun vriendschappen en liefdesrelaties. Waar in Star Trek in een uurtje de nodige actie plaatsvond, ontbreekt die in The Long Way vrijwel volledig: er is een keer een overval en het boren van de 'wormhole' verloopt dramatisch. De roman concentreert zich op de onderliggende relaties en slaat daardoor wat door in de boodschap:  'wees tolerant, begripvol, er is geen onderscheid tussen menselijke wezens of zij die meer op hagedissen of vissen lijken'. Een beetje van dik hout zaagt men planken. Zoals gezegd, niets mis mee en de roman steekt met kop en schouder boven de gemiddelde SciFi uit, maar deze roman staat wel op de Bailey's Longlist en dat is een prijs voor literair werk. Becky Chambers heeft zeker geen onverdienstelijke roman geschreven, ze is echter weinig subtiel in haar zendingswerk.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten