maandag 12 december 2016

Gavin McCrea || Mrs Engels

Mrs Engels begon sterk, met een eerste zin die Lizzie Burns aka Mrs Engels haarscherp neerzette. En toen zakte de roman als een plumpudding in. Ik hoopte op een vervolg met de pittige dame uit de eerste zin, zij bleek helaas minder vrijgevochten , nuchter en brutaal. En of we haar dat kwalijk kunnen nemen? Lizzie heeft namelijk de pech dat de man, die haar rond haar 20e ontmaagdt, haar ook een geslachtsziekte bezorgt, iets wat in het ziekenhuis wel erg rigoureus genezen wordt: haar baarmoeder wordt maar meteen verwijderd. Lizzie's zus woont inmiddels op kosten van Friedrich Engels in een mooi huis, Lizzie mag bij haar zus intrekken. Hun werk als fabrieksarbeiders kunnen zij staken. Zuslief overlijdt aan een combi van teveel miskramen en verdriet om het kind dat Friedrich bij een andere vrouw heeft verwekt, Friedrich en Lizzie besluiten dan vrij pragmatisch dat zij dan maar een stel zijn. Dertig jaar later voelt Lizzie zich nog steeds de mindere van haar zus, de op een na beste oplossing. Pas wanneer zij ook overlijdt, blijkt dat Friedrich wel degelijk van haar heeft gehouden. In de tussentijd hebben ze 30 jaar een huis gedeeld en veel lief en leed samen met de familie Marx. Vooral de relatie met die familie ligt moeilijk bij Lizzie. Zij snapt niet waarom Friedrich zich bijna slaafs opstelt naar de grote Karl Marx en ergert zich voortdurend aan Mrs Marx, een vrouw van goede komaf die het volledig normaal vindt dat het vermogen van Friedrich wordt besteed aan de goede zaak en daarmee dus aan de familie Marx. Naar mate de jaren verstrijken, voelt Lizzie zich steeds minder op haar plek in het milieu van straatarme belezen wereldverbeteraars en revolutionairen. Lizzie is de ik-figuur, zij deelt haar verhaal en al haar onzekerheden met de lezer. Ik vermoed dat McCrea geprobeerd heeft een gebalanceerd beeld van haar naar te zetten, maar ik vrees dat hij daar niet geheel in is geslaagd. Zeker zijn er vrouwen die sterk overkomen en ondertussen zeer onzeker zijn, McCrea slaagt er echter in zijn roman niet in om de kloof tussen wie Lizzy is en hoe ze overkomt goed te dichten. Aan de ene kant de vrouw die al jaren ongetrouwd met een man samenwoont, aan de andere kant de persoon die vlucht in drank en een oude liefde.  Het wringt en dat maakte dat ik mijn interesse in Lizzie dreigde te verliezen. Noch Lizzie Burns noch Mrs Engels overtuigen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten