Het thema van The Immortalists is intrigerend: hoe leid jij je leven wanneer je precies weet wanneer je gaat sterven? Zal dat feit je handelingen en je keuzes bepalen? Je leven een bepaalde richting opduwen? Het komt waarschijnlijk niet als een verrassing dat de levens van Varya. Daniel, Klara en Simon inderdaad veranderen nadat zij te horen hebben gekregen wanneer ze gaan overlijden. Een intrigerend thema bouwt zo meteen voorspelbaarheid in. De opbouw van de roman, starten met degene die als eerste overlijdt en dan door naar de laatste, helpt daarbij niet echt.
Wij volgen samen met Benjamin het leven van vier zussen en broers, geboren in een Joodse familie in de jaren zestig in New York. Hun levens veranderen nadat een Roma-vrouw heeft voorspeld wanneer ze zullen overlijden. Vanaf het begin is duidelijk, door hun reactie op de datum, wie gelooft dat hij / zij jong zal overlijden en wie niet. Varya en Daniel blijken de geluksvogels, Simon en Klara worstelen met de mogelijkheid dat zij op jonge leeftijd overlijden. De keuzes die zij maken zijn mede bepaald door het onrustige gevoel dat ze niet lang zullen zullen.
Klara, die illusionist wil worden, vertrekt naar Californië zodra ze school afgerond heeft. Ze overtuigt jongere broer Simon om mee te gaan. Zij doet dappere pogingen doet om een carrière op te bouwen met goocheltrucs die bij een groot publiek niet meer aanslaan, die te gedateerd zijn. Hij werpt zich vol in het nachtleven met veel drank en alcohol en eindelijk de vrijheid om voor zijn seksuele geaardheid uit te komen. Het komt niet echt als een verrassing dat hij één van de eerste mannen blijkt die sterft aan aids.
Klara’s carrière maakt na zijn dood een sprong wanneer zij een zeer gevaarlijke act introduceert, ‘the jaws of life’ (haar oma, haar grote voorbeeld, is overleden toen deze act fout ging). Wanneer zij echtgenoot Raj ontmoet voegt hij zich bij haar en start hij haar optreden te vercommercialiseren, wat haar meer en meer gaat tegenstaan. Zelfs de geboorte van haar dochter kan niet voorkomen dat Klara zich steeds ongelukkiger gaat voelen en zelfmoord pleegt.
Daniel en Varya kiezen voor een conventioneler leven, op het eerste gezicht tenminste. Hij trouwt en leidt een rustig leven totdat hij zich rond zijn vijftigste zorgen begint te maken over de voorspelling. Wanneer hij achter de naam van de Roma-vrouw komt, slaat hij door. Hij zet zelf een keten aan handelingen in gang die tot zijn dood leiden. Varya blijft als enige over. Haar leven is gewijd aan de wetenschap, ze vermijdt emoties en houdt andere mensen op afstand. Her leven verandert dramatisch wanneer haar geheim onthuld wordt: ze is ooit zwanger geweest en heeft haar kind voor adoptie afgestaan. Zijn komst in haar leven zet dat leven, in positieve zin, op de kop.
Onder het leven bekroop mij het gevoel dat de roman mij meer overtuigd zou hebben indien één enkele broer of zus zich niet door de voorspelling had laten leiden. Hoewel, het is maar de vraag hoe dat andere pad er dan uitgezien zou hebben. Simon kon zich dan thuis opgesloten hebben en door een suf ongeluk gestorven zijn. Het feit dat Benjamin ons meeneemt door meerdere decennia Amerikaanse ontwikkeling en daarin de impact van aids maar ook de groeiende weerzin tegen dierenproeven verwerkt, is een sterk punt in de roman. Mij bekruipt daarom de gedachte dat die hele voorspelling overbodig was.
Simon en Klara zouden ook zonder de voorspelling een minder voorspelbaar pad gekozen hebben Varya zou nog steeds getraumatiseerd zijn door de adoptie, Daniel zou de ogenschijnlijk probleemloze broer kunnen zijn. De voorspelling lijkt wat mij betreft teveel een trucje om het leven van vier jonge mensen een bepaalde kant op te sturen. Hun levens waren ook zonder die voorspelling interessant geweest, Benjamin de getalenteerde schrijfster die dit kunststukje eigenlijk niet nodig had. Ze had misschien iets meer op haar eigen talent mogen vertrouwen, The Immortalists is, ondanks mijn onvrede met de manier waarop Benjamin levens forceert, namelijk best goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten