Nathan Filer / The Shock of the Fall

 Als er één boek is dat makkelijk had kunnen ontaarden in melodrama was het dit wel: hoofdpersoon Matt ziet zijn oudere broer Simon voor zijn ogen vallen en overlijden, moeder is hierdoor zo van de kaart dat ze Matt jarenlang thuis les geeft. Op de middelbare school manifesteren de tekenen van schizofrenie zich bij Matt. Hij realiseert zich dat hij de rest van zijn leven heen en weer zal gaan tussen opname en thuis wonen. Hij realiseert zich ook dat het slikken van medicijnen betekent dat hij zich niet meer inbeeldt dat zijn broer nog in de buurt is. The Shock of the Fall is echter allesbehalve een melodrama. De vertelstijl is strak en nuchter, de opbouw met een groot aantal flashbacks vernuftig. Filer laat bovendien op de juiste momenten emoties en kleine liefdevolle handelingen zien. Zijn oma die Matt trouw elke week bezoekt, vriend Jacob die moet kiezen tussen een woning delen met Matt of zorgen voor zijn zieke moeder, de verpleeghulp die Matt helpt aan papier of toegang tot een computer. Kleine mooie gestes waarmee Filer de menselijke maat gedoseerd tot ons laat komen. Filer laat er ook geen misverstand over bestaan dat Matt niet perfect is. De eerste zin van het boek luidt 'I should say that I am not a nice person'. In de praktijk blijkt dat wel mee te vallen, Matt is vooral een jongeman die lijdt onder de dood van zijn broer en de ziekte die zich steeds duidelijker manifesteert. Hij blijkt omringd door mensen die net zo min perfect zijn, met hun eigen trauma's en frustraties maar met het hart op de goede plek. Zoals gezegd, een minder getalenteerde schrijver had hier een drama in drie bedrijven van gemaakt, Filer heeft zichzelf in de hand gehouden en zo een prachtig boek afgeleverd. Zeker lezen!