woensdag 21 oktober 2015

Anne Enright || The Green Road

Veel gebeurt niet in The Green Road, de roman draait vooral om relaties en om de consequenties die opvoeding, of liever gezegd een moeder, kan hebben op latere keuzes in het leven. In dit geval op keuzes in het leven van Constance, Emmett, Dan en Hanna. Laat ik voorop stellen dat ik de roman vooral goed vind op die momenten dat Enright de familierelaties induikt en dat doet door de kleine omgangsdingen te benadrukken. Zij excelleert niet in de grote gebaren maar in de kleine gestes, de kleine gewoontes. Daar waar zij het nodig vindt Dan en Emmett in hun leven ver buiten Ierland te beschrijven, verliest zij aan scherpte en verwordt wat zij schrijft tot algemeenheden. Juist in de familierelaties slaagt Enright er onovertroffen in om haar lezer te overtuigen. In die hoofdstukken waarin zij de relatie tussen moeder Rosaleen en haar vier kind(eren) beschrijft of de relaties die haar kinderen in hun eigen leven krijgen, vergroot zij het kleine en benadrukt daarmee juist dat een moeilijke relatie tussen ouder en kind over het algemeen niet zit in het grote (mishandeling ed) maar in de kleine dagelijkse dingetjes. Enright slaagt erin de lezer zich op meerdere fronten ongemakkelijk te laten voelen: in de relatie tussen de kinderen en hun moeder, in het feit dat jij jezelf erop betrapt dat je denkt 'best wel een leuk mens die moeder, waar zeuren die kinderen over?!' en door te laten zien dat het voor de kinderen ook wel eenvoudig is om alle schuld op hun moeder af te wentelen: dus is de oudste het tegenovergestelde van haar eigen moeder, begraaft de oudste zich in ontwikkelingswerk, heeft nummer drie moeite met relaties en is de jongste een gemankeerde alcoholistische actrice. De vraag 'maar wat draag ik zelf bij?' wordt niet gesteld. Ongemakkelijk door de herkenbaarheid, Zoals gezegd, Enright vindt het nodig twee van de vier kinderen de grote thema's van het leven te laten ervaren, AIDS in de jaren 80 in New York en de problematiek van ontwikkelingslanden. Dat zijn niet de sterkste hoofdstukken van het boek. Die spelen zich af in Ierland, in en rond het ouderlijk huis. The Green Road is daardoor wat wisselend van kwaliteit: Enright excelleert op momenten en laat het op andere momenten afweten. Jammer.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten