Denis Johnson >> The Laughing Monsters

Iemand op internet had The Laughing Monsters aanbevolen. Ik kan niet meer terugvinden wie. Jammer, ik had graag aan deze persoon gevraagd waarom hij/zij vond dat ik deze roman moest lezen. Ik heb het gedaan en het was geen straf maar om nu te zeggen dat ik een toproman gelezen heb? Nou nee. Ik merkte dat ik redelijk iebel werd van het feit dat steeds geïnsinueerd werd dat onze hoofdpersoon in opdracht van CIA of iets dergelijks naar Sierra Leona was gestuurd maar dat nergens in de roman het hoe wat of waarom precies duidelijk werd. Hij moet blijkbaar ene Michael volgen maar waarom, dat is me nog steeds niet duidelijk. Wat volgt is een rare rondreis door Sierra Leona, Ghana en nog wat Afrikaanse landen en een hoofdpersoon die voortdurend van de hak op de tak springt. Het onrustige van de reis vertaalt zich dus ook naar een onrustige vertelstijl. Ik moet bekennen dat ik zo voor me zag dat deze roman succesvol zou worden omgetoverd tot een serie of film maar als boek vond ik de stijlfiguur minder geslaagd. Ik had sterk de indruk dat Johnson vooral trucjes toe paste in de hoop zijn verhaal daarmee interessanter te maken. Die trucjes waren echter te doorzichtig en werkten daardoor niet. Geen succes wat mij betreft.