De hoofdpersoon van City on Fire is een stad: New York. En dan niet het New York zoals we het nu kennen: hip, trendy en toeristenmekka maar het New York uit de jaren zeventig. Met een torenhoog criminaliteitscijfer, wijken waar je maar beter geen voet kon zetten, een ineffectief stadsbestuur en politieapparaat en armoede. Maar ook het New York waar artiesten zich konden ontplooien, waar musici als Patti Smith hun carrière starten, David Bowie en Iggie Pop de straten onveilig maakten en waar jonge mensen als een magneet door aangetrokken werden. 960 pagina's lang is New York het decor van een roman waarin de levens van een kleine groep mensen ingenieus aan elkaar gekoppeld worden. Rijk en arm, Manhattan en suburbs, onzekere met zichzelf worstelende scholier en punk-drop out, journalist, misdadiger en politieagent hun levens kruisen elkaar, sterker nog, de relaties die zij hebben, hoe kort of beperkt dan ook, bepalen in grote mate de rest van hun leven. Risk Hallberg laat ons meeleven met deze groep mensen, een aantal van hen stelt hij centraal, andere personages blijven bewust in de schaduw hangen. Ik vermoed dat hun dubieuze rol in de gebeurtenissen die volgen dat bepaalt. De 'demon uncle' en punker Chaos bijvoorbeeld spelen een grote rol in alles wat er gebeurt, wie zij zijn en wat hen drijft komen wij nooit te weten. Zij zijn vooral bepalende factoren in de levens van de anderen.
Het gaat te ver om samen te vatten wat er allemaal gebeurt in City on Fire. Het is doodeenvoudig te veel. Over een periode van meerdere jaren, heen en weer springend in de tijd, neemt Risk Hallberg ons mee in een moordonderzoek, bedrijfsfraude, anarchisme, puberproblemen, artistieke ontwikkeling, drugs en alcohol en heel veel familieverwikkelingen. Hij brengt alles feilloos samen, er zitten geen losse eindjes in deze roman. Alle personages dienen een doel. Risk Hallberg voegt bovendien een fikse portie spanning toe door de ontknopingen in de roman te laten plaatsvinden op 13 juli 1977, de nacht dat in New York de stroom uitviel. De totaal verduisterde in zwart gehulde stad staat dan letterlijk en figuurlijk in brand. Risk Hallberg had mij al versteld laten staan van zijn prachtige taalgebruik, dat culmineert in zijn beschrijvingen van de donkere stad, de angst van ouders op zoek naar hun kinderen, geliefden op zoek naar elkaar en een politieagent op zoek naar een bom die elk moment kan afgaan. Het enige dat ik Risk Hallberg kan verwijten is dat hij dan soms teveel filosofie over zijn lezers uitstort en daardoor de spannende ontknopingen in de roman afremt. Ik zou zeggen: heb je wat tijd over? Zoek je voor je wintersport- of voorjaarsvakantie nog een dik en meeslepend boek? City on Fire houdt je absoluut een kleine 1000 pagina's gekluisterd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten