Met meerdere generaties en familieleden in één huis wonen, blijkt bepaald geen pretje. Opa Murray kan het boerenbedrijf niet meer aan maar weigert de teugels over te dragen aan zoon Trevor, in zijn ogen niet geschikt om de juiste, stoere, beslissingen te nemen. Trevor worstelt steeds meer met de verantwoordelijkheid voor het bedrijf dat alleen maar geld vreet en niets oplevert, zonen Harry en Aidan beseffen pas gaandeweg dat er een verschil is tussen Outback-romantiek en daadwerkelijk een boerderij runnen in het droge landschap.
Praten is bovendien iets voor mietjes. Dus mag er sinds jaren niet gesproken worden over die ene Wilkie die deserteerde tijdens de Eerste Wereldoorlog, zijn vader die de schande niet aankon en zelfmoord pleegde, oma die doodgetrapt wordt door een stier, de dood van Carelyn of de financiële problemen. Alles wordt bedekt onder de mantel van niet eens zozeer liefde als wel stug blijven doorgaan.
In de roman spelen de besognes van de familie een mooi samenspel met de ongenaakbare natuur om hen heen. Waar Orr de familie kort en nuchter laat praten, gebruikt hij in zijn beschrijvingen van de Outback beeldspraak en een veelvoud aan bijvoeglijke naamwoorden om de schoonheid van het landschap te kunnen vatten.
The Hands is een prachtige roman die mooi laat zien dat familietradities en boerenromantiek een zwaar leven verhullen. Trevor, Aidan en Harry kiezen uiteindelijk ervoor zich los te maken van de boerderij. Patriarch Murray volhardt in traditie en principe, tegen heug en meug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten