Donal Ryan || From a Low and Quiet Sea

Man Booker Prize 2018 Longlist

Hoewel ik het eerste verhaal mooi vond, snapte ik niet helemaal waarom Ryan een boek schreef over een (ik neem aan) Syrische vluchteling. Dan stapt hij over naar een Ierse puber die steeds beter begint door te krijgen dat hij zijn eigen glazen aan het ingooien is en dan beginnen de kwartjes te vallen.

Ryan heeft zijn roman opgedeeld in vijf ogenschijnlijk onafhankelijke delen, elk deel met een eigen hoofdpersoon en daardoor eigen standpunt. Van sommige hoofdpersonen blijkt in het derde deel welke relatie ze met elkaar hebben, in het vijfde deel onthult Ryan ook de wat onduidelijkere relaties en komt alles naadloos samen. De hoofdpersonen in From a Low and Quiet Sea zijn verre van perfect. Desondanks groeit, met één enkele uitzondering, het mededogen voor hen. Dit komt voor een belangrijk deel, omdat Ryan met een enkel woord, een enkele eenvoudige bijna terloopse opmerking een andere, gevoelige en onzekere, kant van zijn hoofdpersonen laat zien.

Zo heeft Lampie, onze Ierse puber, een uitzichtloze baan, hij is gestart aan een verstandige studie met goede vooruitzichten maar is gestruikeld over wiskunde. Hij ziet zijn vroegere vrienden en zijn eerste vriendinnetje voor hem onmogelijke stappen zetten. Hij heeft een te kort lontje en denkt bepaald niet na over wat hij doet. Eerst doen dan denken karakteriseert hem. Ryan laat echter ook de onzekere knul zien die niet zijn hart gevolgd heeft, Engels gaan studeren, maar gekozen heeft voor de veilige studie en gestraald is. Die ervoor gekozen heeft een pestkont te worden omdat hij als bastaard in een klein dorp zelf het mikpunt was. Ondanks al zijn fouten blijkt Lampie aandoenlijk.

De opbouw van het verhaal, het schrijftalent van Ryan en zijn gave om met een subtiele opmerking je op een ander been te zetten maken van From a Low and Quiet Sea een prachtige roman. Ik vind het eerste deel, met vluchteling Farouk als middelpunt, in verhouding tot de andere delen net wat geforceerd, lichtelijk gekunsteld. Misschien wel omdat Ryan zo zijn best doet om de lotgevallen van Farouk zo mooi mogelijk te beschrijven. De rauwheid van de harde realiteit die iemand noopt om met een bootje een veilig heenkomen te zoeken, gaat ten onder in de prachtige woorden van Ryan.

From a Low and Quiet Sea is een prachtige roman die stap voor stap de relaties tussen de hoofdpersonen onthult. En ook stap voor stap laat zien dat achter de façade een andere werkelijkheid kan schuilen.