The Hoarder is zo’n roman die balanceert tussen verdomd goede lectuur en echte literatuur en waarvan je dan, wanneer je met een tevreden zucht het boek dichtslaat, denkt ‘en wat dan nog! Ik heb genoten!
Hoofdpersoon Maud is verzorgende, gespecialiseerd in lastige oudjes. En dat is Cathal Flood absoluut. Weduwnaar, een verzamelaar die de benedenverdieping van zijn grote villa volledig volgestouwd heeft. Hij ontvangt Maud alleen maar omdat hij weet dat hij anders afgevoerd wordt naar een verzorgingstehuis. Langzaam maar zeker dringt Maud tot hem door, langzaam maar zeker komt ze er ook achter dat er een geheim huist in de villa.’
Maud heeft zelf echter ook een geheim. Haar zus Deirdre is ooit tijdens een vakantie aan de kust spoorloos verdwenen en nooit gevonden. Maud lijkt meer te weten maar houdt haar mond stijf dicht. Ondertussen heeft ze wel regelmatig nachtmerries en wordt ze omringd door heiligen aan wie ze advies vraagt. In het geheim natuurlijk.
Maud huurt een woning boven Renata, een flamboyante drag queen met straatvlees. Samen komen zij tot de conclusie dat Cathal's echtgenote Mary niet zomaar van de trap gevallen is maar is geduwd. Het feit dat Maud mysterieuze tekenen krijgt van de villa helpt niet natuurlijk; initialen die opeens op een spiegel verschijnen, onverwachte voetsporen in de vuile keuken. Maud en Renata gaan op onderzoek uit, gehinderd of juist geholpen door zoon Gabriel Flood en superverzorgende Sam Hebden.
Een beetje teveel van het goede zou je zo zeggen. The Hoarder wordt echter gered door drie dingen: het feit dat Jess Kidd goed schrijft, meer dan goed zelfs. Ze formuleert van die zinnen waarvan je alleen maar kunt smullen. Ze is bovendien ook zo slim om ook de menselijke kanten van Maud en Renata te benadrukken, niet alleen de overdreven aspecten. In feite zijn het allebei wat trieste vrouwen die lijden onder een trauma en proberen hun leven zo goed mogelijk te leven.
Maud is een alleenstaande veertiger die zichzelf te lelijk vindt om een man aan de haak te slaan en die zich daarom maar verstopt achter lelijke kleding en heiligen. Ze ploetert voort door het leven zullen we maar zeggen. Renata is de dood van haar geliefde, een goochelaar, nooit te boven gekomen en heeft zich Maud toegeëigend. Haar fantasie, toch al niet gering, slaat volledig op hol. Ze heeft helaas weinig anders te doen.
De opbouw van de roman is de derde reddende factor. Kidd voegt stelselmatig op slimme wijze nieuwe informatie toe, ze wisselt de herinneringen en nachtmerries van Maud geraffineerd af met de gestage onthulling van de geheimen. Tegen het einde blijkt dat niets is wat het lijkt en komt de onverwachte ontknoping als de beroemde kers op de taart. Een roman die zwaar het risico liep te buitensporig, te buitenissig te worden blijkt dan volledig aan de verwachtingen te voldoen. Een absolute aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten