Ooit, lang geleden ben ik afgestudeerd op moderne versies van het Koning Arthurverhaal. Toen dacht ik, dat ik daarmee een interessant onderwerp afsloot. Inmiddels weet ik beter: Koning Arthur blijft inspireren, er verschijnen nog steeds boeken over hem. Mijn verzameling moderne Koning Arthurromans is inmiddels tot een metertje of vier uitgegroeid. Lavie Tidhar is de laatste toevoeging, eentje interessant genoeg voor mijn blog.
Alle spelers uit de Arthurlegende passeren de revue in By Force Alone. Ze lijken echter bepaald niet op de verheven ridders en edelvrouwen uit Malory’s Le Morte d’Arthur, beeldbepalend voor de legende. Een kort geschiedenislesje. Zo’n 2.000 jaar geleden veroverden de Romeinen een groot deel van Europa, ook wat wij nu kennen als Groot-Brittannië. Na hun vertrek zo rond 500 na Christus, lieten ze het land in chaos achter. Keltische stammen vochten elkaar de tent uit, aan de overkant van de Noordzee stonden Saxen, Angelen en aanverwante stammen klaar om de oversteek te wagen en een plek op te eisen op het o zo vruchtbare eiland. In de Arthurlegende verenigt Arthur de Kelten en zorgt voor een laatste opleving van zijn volk.
Tidhar is niet de eerste die dit beeld weerlegt. Opgravingen maken inmiddels ook duidelijk dat de realiteit waarschijnlijk ver ligt van de legende die ooit gecreëerd is. Waar eerdere auteurs ermee volstaan dat Arthur een ruwe bolster type legeraanvoerder is, zet Tidhar hem neer als de leider van een ‘gang’. Een criminele bende die in Londen leeft van diefstal en de verkoop van cannabis. En aangezien Arthur nogal ambitieus is, doet hij een gooi naar de macht. Na aardig wat gevechten, eindigt hij uiteindelijk als de enige echte koning van de Kelten. En sneuvelt hij, net als in de legende, op het slagveld. Gedood door zijn eigen zoon, Mordred.
En dan houdt de gelijkenis met welke versie van het Arthurverhaal dan ook op. Met name omdat de spelers absoluut niet lijken op hun voorgangers. Merlijn is daadwerkelijk een heks, iemand die net als alle andere heksen gevoed wordt door macht. Kay is de homoseksuele halfbroer van Arthur die, nadat Arthur de macht veroverd heeft, het succesvolste bordeel in Londen runt. Guinevere is net als Arthur de baas van een bende, eentje met alleen maar vrouwen. Arthur’s macht is één reden om voor hem te kiezen, wat haar niet verhindert om zonder enige gene het bed te delen met Lancelot, bepaald niet de hoffelijke ridder uit legendes maar een huurmoordenaar afkomstig uit het Midden-Oosten.
Ooit schreef T.H. White de roman over Arthur die legende en een fantasiewereld innig aan elkaar verbond. By Force Alone is The Once and Future Kind ‘on steroids’. Alles wat T.H. White ooit had bedacht en dan nog wat meer aangezet. Waar ik nog altijd vind dat The Once and Future King onterecht onder Fantasy wordt geschaard, is By Force Alone zeker fantasy: een hervertelling van een legende uit ons verleden met heksen, geesten, rare wezens en een materie die dood en verderfenis zaait. Een hervertelling die duidelijk eigen gemaakt is aan onze tijd. En dat is wat mij in deze versie wel bevalt. De wereld die Tidhar schetst is eentje waarin orde ver te zoeken is, chaos heerst. Een wereld waarin de macht van de sterkste regeert, waarin we over zeer dodelijke massawapens beschikken. Ik geloof dat we niet zover om ons heen hoeven te kijken om die wereld ook nu nog te ontdekken.
Ik laat het aan de geïnteresseerde lezer over om te ontdekken welke sifi-element Tidhar heeft toegevoegd (niet het sterkste aspect van de roman wat mij betreft). Ik heb me kostelijk vermaakt met deze hervertelling. Had ik nu mijn scriptie moeten schrijven, dan had die een kans gemaakt om erin opgenomen te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten