Teo heeft haar roman in drie verschillende tijdzones geplaatst: de jeugd en de jaren die leiden tot Amisa’s rol in Ponti, de pubertijd van haar dochter Szu en het heden waarin Szu’s voormalige beste vriendin Circe de remake publicitair moet begeleiden.
Szu lijdt duidelijk onder de pubertijd. Ze is verlegen, gewoontjes, doet af en toe bepaald vreemd en als ze intelligent is dan komt dit niet naar voren uit haar cijfers. Het is ook duidelijk dat haar moeder niet overstroomt van liefde en affectie (als ze die al heeft). Szu’s ouders zijn gescheiden. Szu moet haar leven voor een belangrijk deel uitzoeken, hooguit geholpen door tante Yunxi, een vreemde dame die samen met Amisa seances doet in hun huis.
Amisa’s kilte wordt voor een deel verklaard in de hoofdstukken die over haar gaan. Zij is altijd degene geweest die afweek, die nooit echt iets om mensen leek te geven. Met één grote uitzondering: ze was dol op haar jongere broertje Didi. Met een huwelijk op jonge leeftijd als enige vooruitzicht vlucht Amisa naar de grote stad. Daar wordt duidelijk dat Amisa het type mens is dat nooit echt gelukkig zal zijn. Moederschap is teveel voor haar, vooral met een dochter die zo gewoontjes is.
Szu is een typische puber die opgroeit in omstandigheden die het voor haar nog moeilijker maken contact te krijgen met de andere meisjes in haar klas. Wanneer een drama zich voltrekt, is Circe haar steun en toeverlaat.
Circe is tot nu toe een goede vriendin geweest. Zij groeit op een in een gemiddeld, gelukkig gezin zonder grote problemen. Zij lijkt de aangewezen persoon om Szu te helpen. Zij kiest er echter op een gegeven ogenblik voor om afstand te nemen van Szu. Ze wendt zich tot de andere klasgenoten, de verschillen tussen haar en Szu nemen toe. Het drama in Szu’s leven zorgt niet voor verdere verdieping van hun vriendschap maar juist voor afstandelijkheid.
Jaren later blijkt juist Circe degene die minder is gegrond dan men had mogen verwachten. Ze heeft net de jarenlange relatie met haar vriend verbroken, deelt weer een appartement met iemand en vraagt zich af waar ze mee bezig is. De remake van Ponti duwt haar met het neus op het feit dat ze een beslissende rol gespeeld heeft in het instorten van Szu. Helemaal op het laatst krijgen we een glimp uit het leven van Szu: zij leidt een normaal leven met man en kind. Een mooie verwijzing naar het feit dat mensen nu eenmaal anders omgaan met wat ze in het leven voor de kiezen krijgen.
Ponti is een mooie, goed geschreven roman. Niet alleen Amisa, Szu en Circe worden vakkundig tot leven gewekt, ook de drukte in Singapore en het leven daar is prachtig beschreven. Een aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten