#Reading Women
In 2012 won Madeleine Miller de Women’s Prize for Fiction voor deze bewerking van een Griekse tragedie. En terecht. The Song of Achilles speelt zich weliswaar voor een belangrijk deel af op het slagveld, de roman draait vooral om liefde en menselijkheid.
The Song of Achilles kent één verteller, Patroclus. In de Ilias wreekt Achilles zijn dood op vreselijke wijze en sneuvelt niet snel daarna zelf. Miller laat er geen misverstand over bestaan: Achilles en Patroclus houden van elkaar, ze zijn minnaars. Ze tarten iedereen die hun liefde betwist.
Patroclus wordt door één onbezonnen daad op jonge leeftijd verbannen naar het koninkrijk van Achilles’ vader. Daar leidt hij een onopvallend bestaan totdat hij de aandacht trekt van Achilles. Wat begint als een niet door iedereen begrepen vriendschap munt na enkele jaren uit in een innige liefdesrelatie. Een relatie die voor buitenstaanders niet helemaal gelijk lijkt te zijn. Achilles is de potentiële held, de man die iedereen bewondert. Patroclus is onopvallend, mijdt het strijdtoneel zoveel mogelijk en ziet zichzelf als inferieur aan Achilles. Voor Achilles is het echter helder: hij kan niet zonder de liefhebbende man die zijn menselijkheid bewaakt.
Omdat Patroclus het verhaal vertelt, ga je als lezer mee in de aanbidding van Patroclus voor zijn geliefde. Je accepteert als vanzelf dat Achilles de betere is van de twee. De kentering sluipt langzaam de roman in. Waar Achilles in de belegering van Troje de ene Trojaan na de andere doodt en dat zo’n beetje ziet als zijn plicht, belandt Patroclus al snel in de tent waar de gewonden behandeld worden. Waar Achilles vecht, geneest Patroclus. Waar Achilles zich ver verheven voelt boven de andere soldaten, kent Patroclus iedereen. Achilles staat op een voetstuk, wordt bewonderd en laat zich die bewondering graag aanleunen. Patroclus daarentegen kent iedereen en is alom geliefd.
The Song of Achilles begint als het verhaal van twee jongens die weliswaar verschillen in status maar die door en door menselijk zijn. Naar mate het verhaal vordert, laat The Song of Achilles zien hoe één man zijn menselijkheid verliest en verandert in een krijgsmachine. De ander groeit juist in zijn menselijkheid, blijft echter geloven dat hij de mindere is van de twee. Zijn besluit om in de plaats van Achilles het strijdtoneel te betreden om het gedemotiveerde leger te inspireren*, laat zien dat Patroclus slechts in één aspect de mindere is van Achilles: hij is de betere mens, de mindere krijger.
In de roman komen slechts twee vrouwen voor: Thetis en Briseis. Thetis is de moeder van Achilles, een godin. Menselijke eigenschappen zijn haar vreemd, ze houdt echter van haar zoon. Briseis is één van de vele vrouwen die tot slaag gemaakt worden in de strijd om Troje. Zij is de krijgsbuit van Achilles. In de roman zit Achilles haar nauwelijks staan, Patroclus ontfermt zich over haar. De twee worden vrienden, uit haar mond horen we voor het eerst een ander geluid over Patroclus. Zij schat hem op waarde, zij laat ons lezers zien dat Patroclus een goede man is, iemand die beschikt over de juiste normen en waarden. Hij is een goed mens.
The Song of Achilles is een roman over een innige liefdesrelatie. Tijdens de belegering van Troje blijven de twee mannen elkaar trouw. Achilles accepteert dat Patroclus niet meevecht, Patroclus accepteert dat zijn geliefde verandert in een moordmachine. Patroclus is de enige factor die ervoor zorgt dat Achilles nog een spoortje menselijkheid toont. The Song of Achilles is een prachtige roman over twee geliefden. Miller laat op subtiele wijze zien dat de gelauwerde held niet perse de echte held is, in haar roman winnen trouw, onbaatzuchtige liefde en menselijkheid
*Wanneer koning Agamemnon de slavin van Achilles, Brindeis, opeist, legt Achilles verbolgen de wapens neer. Hij besluit niet verder te vechten, met desastreus resultaat. De Trojanen winnen keer op keer zonder hem. Patroclus smeekt Achilles om verder te vechten en besluit tenslotte om zelf, verkleed als Achilles, het slagveld te betreden. De troepen worden geïnspireerd, hij wordt gedood door Hector. Deze wordt de volgende dag op zijn beurt door Achilles gedood. De diep-bedroefde Achilles tart daarna het noodlot, hij wordt al snel gedood door Paris.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten