De Ethiopisch-Amerikaanse schrijver Dinaw Mengestu heeft een indrukwekkende eerste roman geschreven. Een roman over liefde, vriendschap, dromen en moed. De helft van de hoofdstukken speelt in het prille Oeganda, een land waar na de onafhankelijkheid bittere gevechten om de macht losbarsten. De andere helft speelt in de VS; een jonge Oegandees, Isaac, gaat daar naar de universiteit, hij wordt begeleid door maatschappelijk werker Helen. In het eerste hoofdstuk ontmoeten twee jonge mannen elkaar, zij zijn beide van eenvoudige komaf en gaan naar de universiteit. Niet om er college's te volgen, maar om te kunnen zeggen dat ze er zijn en om gezien te worden. Isaac is degene die een passieve protestactie op gang zet, hij is ook degene die in contact komt met één van de mannen die vechten om de macht in het land. Isaac wordt langzaam maar zeker meegezogen in deze strijd en ontpopt zich tot een meedogenloze en felle soldaat. Hij schroomt niet om te doden als dat goed is voor de zaak. Zijn vriend de professor probeert mee te doen maar het is meteen duidelijk dat hij niet in de wieg gelegd is voor vechten en doden. Isaac kan niet voorkomen dat ook de professor meegezogen wordt in het geweld, maar verdedigt hem waar mogelijk. Alleen in zijn vriendschap met de professor toont Isaac nog zijn menselijkheid.
In Amerika volgt ene Isaac literatuurcollege's. Helen bezoekt hem en start een relatie met hem. Omdat hij na een jaar het land weer zal verlaten, stelt zij zich in op een korte affaire. Hoofdstuk na hoofdstuk wordt echter steeds duidelijker dat haar liefde voor Isaac groeit en dat het pijn zal doen om hem te laten gaan. Helen krijgt bovendien al snel in de gaten dat er iets niet helemaal klopt. Isaac blijkt de professor te zijn die door Isaac met zijn papieren het land uit is gestuurd. Aan het einde van de roman ontdekt Helen dat er een alternatief scenario mogelijk is, eentje waarin Isaac en zij wel degelijk samen een toekomst hebben, eentje waarin beperkingen plaats hebben gemaakt voor kansen. Het boek sluit af met een zin die de kern trefzeker weergeeft: "No one will have ever loved each other more than we did". Isaac hield van zijn vriend en redde hem om zijn eigen menselijkheid te redden. Heleen houdt van de pseudo-Isaac en is bereid haar veilige leven (een relatie met een Oegandees in het Amerika van de jaren 70 is niet niets) voor hem op te geven. De professor, Isaac en Helen laten elk op hun eigen manier zien wat moed is. Mengestu laat in het midden of Helen en Isaac daadwerkelijk samen verder door het leven gaan. Hij heeft hen echter wel de opening geboden. All Our Names is een sobere roman die pijnlijk laat zien dat zowel in Oeganda als in de VS onrecht voorkomt. De afwisseling van de hoofdstukken bouwt de spanning op een effectieve en plezierige manier op; de drie hoofdpersonen vullen elkaar prachtig aan en komen tot hun recht. Een aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten