zondag 4 januari 2015

Fiona McFarlane || The Night Guest

Weduwe Ruth begint zoetjesaan oud te worden. Haar lichaam wil niet meer helemaal, ze wordt langzaam maar zeker vergeetachtig en ze heeft rare dromen: 's nachts bezoekt een tijger haar huis. Ze is in eerste instantie dan ook blij met de komst van Frida, een struise dame die door de gemeente gestuurd is om voor Ruth te zorgen. Voor de lezer is meteen duidelijk dat er iets niet klopt. Niet alleen dat het niet logisch is dat er ongevraagd een hulp voor de deur staat, die hulp blijkt ook nog eens ronduit onaardig. In de loop van het boek blijft het niet bij onaardig: Frida bedreigt Ruth, weliswaar subtiel, maar toch. Ze trekt bovendien bij de oude dame in huis onder het voorwendsel dat dit van Ruth mocht. Omdat Ruth twijfelt aan haar eigen geheugen heeft ze geen weerwoord. Dus blijft Frida en neemt ze de huishouding van Ruth steeds meer over. Wanneer Frida Ruth in haar eigen huis opsluit en zelf op stap gaat, onderzoekt Ruth in een opstandige bui haar kamer. Ze vindt daar persoonlijke spullen van haar ouders en een doos met papieren. Voor de lezer is het duidelijk dat Frida snode plannen heeft, Ruth raakt echter steeds meer in de war en snapt het niet meer. Haar oudste zoon weet dat Frida bij haar moeder woont. Hij woont echter ver weg en heeft niet in de gaten dat de hulp zijn moeder slecht behandelt. Nadat Ruth van huis weggelopen is, ze wil naar haar oude liefde Richard maar vergeet halverwege dat ze naar hem op weg is, besluit hij eindelijk polshoogte te komen nemen. Frida besluit dan actie te ondernemen en haar plan uit te voeren. Dat gaat echter niet zoals ze had gedacht, Frida blijkt zelf te worden bedrogen en dan lopen de zaken volledig uit de hand. 
Hoewel er weinig concreet gebeurd in The Night Guest slaagt McFarlane erin de spanning succesvol op te bouwen. Als lezer weet je dat er iets gaat gebeuren, het is alleen de vraag wat. De wijze waarop McFarlane de opbouw van de spanning combineert met toenemende verwarring bij Ruth is bovendien zeer overtuigend. Terwijl zij almaar verwarder wordt, komt het ware karakter van Frida steeds meer naar boven. Tijdens het lezen bekruipt je tenslotte voortdurend de ongemakkelijke gedachte 'stel dat ik ooit vergeetachtig word en iemand wil mij bedriegen. Gelooft men dan de hulp of vergeetachtige ik?'. Het is beangstigend dat iemand je leven kan overnemen omdat je zelf niet meer helemaal in de gaten hebt wat er allemaal gebeurd. McFarlane beschrijft het op overtuigende wijze. Een absolute aanrader. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten