Ik kan me voorstellen dat voor Nederlands lezers van deze roman een korte uitleg over katholieken versus protestanten, het belang van zogenaamde 'lodges' and de drumbands die zij inhuren zo handig is. Ik moet bekennen dat ik de 'lodges' alleen ken in de context van Noord-Ierland en de jaarlijkse provocaties van marcherende protestanten naar de katholieken. Diezelfde provocatie vindt blijkbaar ook plaats in 'krachtwijk' Dunchapel in Glasgow waar The Walk Home zich afspeelt. Om de roman te snappen moet je begrijpen dat hoofdpersoon Graham geen lid is van een gezellige harmonie maar van een band die een duidelijke rechtse boodschap uitdraagt. En dat de strijd tussen katholieke en protestante Ieren ook in Glasgow gevoeld wordt.
Seiffert werkt in haar roman twee verhaallijnen uit: de problemen van een Poolse aannemer om zijn klus in Glasgow af te ronden en (liefdes)perikelen van Graham en zijn Ierse vrouw Lindsey, zijn ouders Brenda en Malky en zijn oom Eric. Zoon Stevie is de rode draad in beide verhaallijnen: hij werkt voor de Pool. Wat er precies gebeurt, is niet zo belangrijk. The Walk Home draait om de fouten die mensen maken: de onverzoenlijkheid van een vader wanneer zijn zoon met een katholieke vrouw trouwt, de zoon die zich te laat realiseert dat hij geen vrede meer heeft kunnen sluiten met zijn vader. De Ierse Lindsey, zelf in de steek gelaten door haar moeder, die vervolgens haar eigen gezin achterlaat omdat echtgenoot Graham haar niet kan /wil volgen in haar plannen voor een beter leven. Moeder Brenda die ziet dat ze in de voetsporen van haar vader treedt maar haar eigen gedrag niet kan veranderen. Pool Josef die door in Schotland te werken een goede basis wil leggen voor zijn leven thuis, maar hulpeloos moet toezien hoe zijn echtgenote zonder hem terugkeert naar Polen. En Stevie, het kind dat de strijd tussen zijn ouders meemaakt en tenslotte zelf ook wegloopt. De band waarin Graham drumt, is de catalysator van veel acties. Graham ziet het als een manier om zich te uiten (hij is toevallig een goede drummer), Brenda en Lindsey zien vooral de problemen rondom het verschijnsel. The Walk Home draait om het achter je kunnen laten van het verleden, om de kans een eigen leven te kunnen opbouwen. The Walk Home draait echter ook om snappen dat je in een relatie moet geven of nemen. Of het nu gaat om de relaties tussen ouder en kind, of tussen twee geliefden: de één kan de ander niet opleggen wat hij / zij moet doen. Voor Lindsey staat Dunchapel voor armoede en criminaliteit, zij ziet niet dat deze wijk voor Graham staat voor thuis, vrienden en familie. Uiteindelijk leidt het onbegrip tot hun scheiding. En tot een leven in de marge voor Stevie. Dat is nog het meest pijnlijke in The Walk Home: generatie na generatie worden dezelfde keuzes / fouten gemaakt en de hoofdpersonen zijn volledig machteloos om dat te voorkomen, een bittere boodschap. Een terechte nominatie voor de Bailey's Prize.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten