Volgens O’Donoghue is Promising Young Women een boek over vrouwen en hoe die samenwerken. Hm, ik had toch echt de indruk dat ik een boek aan het lezen was over jonge vrouwen die vooral niet samenwerken en zich laten verleiden, letterlijk en figuurlijk, door de succesvolle mannen om hen heen. Hoofdpersoon Jane zet haar vriendschappen met collega’s Darla en Becky op het spel voor een affaire met rokkenjager Clem. Eerder heeft ze al vriendschappen verwaarloosd toen ze ging samenwonen met het haar vriend (die nu voor iemand anders gekozen heeft).
Korte samenvatting: Jane werkt bij een succesvol reclamebureau en krijgt na enkele jaren eindelijk de kans om promotie te maken. Ze vindt twee mannen aantrekkelijk maar kiest enigszins onbesuisd voor de ‘gevaarlijke’, getrouwde man: Clem. Zodra ze iets met hem begint, gaat het achteruit met haar. Ze maakt in eerste instantie indruk op het werk met zinvolle scherpe bijdragen aan campanges, daarna lijkt haar leven door Clem negatief beïnvloed te worden. Hij zuigt letterlijk en figuurlijk alle energie en leven uit haar. Na enkele weken is Jane nog maar een schim van zichzelf.
Naast haar werk bij het reclamebureau schrijft Jane ook een blog waarin zij problemen van mensen oplost. In dat blog begint zij vreemde reacties te krijgen die erop duiden dat iemand weet dat zij een affaire heeft met Clem. Werkelijkheid en fantasie beginnen dan door elkaar te lopen. In een soort psychotische staat begint Jane steeds meer te raaskallen op haar blog, wat natuurlijk voer is voor al haar lezers.
O’Donoghue presenteert de liefde van Jane voor Clem als een soort verslaving: hij zuigt haar als een vampier leeg, zij is lichamelijk en psychisch van hem afhankelijk. Een frisse jonge meid verwordt tot een soortement verslaafde. Wees gerust, uiteindelijk komt alles goed. De roman doorloopt namelijk keurig alle fasen van dreiging naar de uiteindelijke catharsis. Natuurlijk komt Jane op tijd tot inzicht, laat zij Clem voor wat hij is en kiest ze voor een zinvolle carrière als hulpverlener. De enige vrouw op een hoge positie in het reclamebureau maakt haar bovendien duidelijk dat Clem binnen dat bedrijf nooit zal doorgroeien: hij heeft de potentie niet, de jonge vrouwen om hem heen herkennen dit helaas nog niet.
Oftewel, de clichés buitelen over elkaar heen. Ik dacht eerst dat Promising Young Women ‘chick lit was maar realiseerde me al snel dat het eerder om een ‘coming of age’ roman ging. Bepaald niet de beste die ik ooit gelezen heb. De hoofdpersonen zijn bepaald niet origineel en blijven steken in rollen, de manier waarop werkelijkheid en fantasie door elkaar gaan lopen niet overtuigend. Alles gaat te snel. Ik geloof best dat een verkeerde liefde desastreuze gevolgen kan hebben maar in het geval van Jane gaat alles wel heel snel. Of wacht, was dat omdat Clem natuurlijk alleen maar het zetje was voor de zenuwinstorting die eraan zat te komen …. Juist, nog een cliché.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten