Claire Cameron || The Bear

In ons overgeorganiseerde landje met nauwelijks nog echte natuur zal het niet snel gebeuren maar in Canada loop je nog het risico dat je wordt opgegeten door een beer. Cameron baseerde The Bear op een waargebeurd verhaal. Een stel kampeert in Algonquin Park en wordt gedood door een zwarte beer. Waarom hij dat doet is niet duidelijk; er is helaas sprake van de verkeerde plek op het verkeerde moment. Cameron voegt twee kinderen toe aan het verhaal: Anna en Sticky. Anna's moeder, zwaargewond en zich volledig bewust van het feit dat zij dit avontuur niet gaat overleven, dwingt Anna om met haar broertje in de kano te stappen en naar de overkant te varen. Wat volgt is geen keurig stappenplan waarin Anna precies bekijkt hoe zij en haar broer kunnen overleven, wat volgt zijn de verwarde en angstige gedachten van een vijfjarig meisje dat het ene moment kwaad is op haar broertje, bang is dat ze iets gedaan heeft waardoor haar ouders kwaad op haar zijn, trots omdat haar moeder zo iets belangrijks aan haar vraagt, blij is wanneer ze lekker in het water kan spelen of totaal radeloos rondrent omdat ze haar jongere broertje niet meer kan vinden. Voor de lezer is het duidelijk dat hun ouders geen schijn van kans hebben; al is het maar omdat Anna ziet hoe de beer aan de overkant een been eet met een schoen eraan. Zij snapt niet wat ze ziet, de lezer heeft het meer dan door. Al lezende is de vraag dan ook vooral: overleven Anna en Sticky het of komt de beer ook achter hun aan? Anna is een normale vijfjarige in een bepaald niet normale situatie. Het is schrijnend om te lezen hoe ze achtereenvolgens zich van haar taak kwijt en goed voor haar broertje zorgt en het andere moment woedend op hem wordt omdat hij gepoept en geplast heeft onder de boomstronk waar ze hebben geslapen. Om vervolgens totaal wanhopig rond te rennen wanneer ze Sticky maar ook haar knuffel niet meer kan vinden. The Bear is waarschijnlijk niet het beste boek dat ik de laatste tijd gelezen hebt, het is echter meer dan de moeite van het lezen waard. Zo vaak krijg je niet de kans om op deze manier mee te leven met een vijfjarig meisje.