Jami Attenberg || All Grown Up

Op de kaft van All Grown Up staan lovende recensies die je doen geloven dat je een boek gaat lezen over een onafhankelijke vrouw die ervoor kiest alleen te leven: ‘One of the smartest and truest novels I’ve read about being a single woman’, ‘a determinedly indepedent woman’, ‘Jami Attenberg writes what it is to be a single, sexual and childfree by choice’, ‘the single girl not as object to be fixed’. Wat een teleurstelling wanneer al vrij snelt blijkt dat deze vrouw vooral getraumatiseerd en gekwetst is en de roman juist gaat over de zoektocht van Andrea naar de ‘fix’.

All Grown Up valt in de categorie Amerikaanse romans over personen die vooral bezig zijn met zichzelf en zwaar ontevreden zijn over hun leven. Andrea had graag schilder willen worden, ze is beland in een baantje waarover ze bij voortduring benadrukt dat ze het alleen maar heeft om geld te verdienen. Ze kiest ervoor om alleen te leven maar haar beschrijving van haar jeugd maakt duidelijk dat het ongelukkige huwelijk van haar ouders een belangrijke rol speelt in deze keuze. Dat ze wellicht niet doorzet met schilderen omdat haar vader een gemankeerde musicus is die sterft aan een overdosis lijkt na het lezen van de roman ook redelijk voor de hand liggend.

Omdat dit een Amerikaanse roman is met een hoog ‘feel good’ gehalte komt Andrea tegen het einde natuurlijk tot inkeer. Na zich jaren te hebben afgesloten voor de ziekte van haar jonge nichtje, sluit ze zich op haar sterfbed eindelijk aan bij haar moeder, broer en schoonzus.

Ik ben een single vrouw en ik voel me zo ongeveer beledigd dat Andrea wordt gezien als sterk, onafhankelijk en zelfstandig. Betekent dit dat voor de buitenwereld single vrouwen wel een steekje los moeten hebben omdat ze anders gewoon een gezinnetje gehad hadden? Ik ben blij dat ik in het dagelijkse leven heel wat sterke onafhankelijke singles ken die een leuk leven leiden en wier keuzes niet bepaald zijn door zware jeugdtrauma’s. Ik kan me zelfs voorstellen dat over hen leukere en betere boeken te schrijven zijn dan over de sneue Andrea (sorry Andrea, jij kunt er ook niets aan doen dat Jami Attenberg zo’n zielig typetje van je heeft gemaakt).

Is All Grown Up daarmee een slecht boek? Misschien niet. Ik vermoed dat ik de roman best wel gewaardeerd had indien ik niet misleid was door al die lovende dames op de kaft. Je kunt je afvragen wat dat zegt over de quotes op de kaften van romans en over de personen die ze geven. Zouden ze dit boek uberhaupt wel gelezen hebben?