2017 in boeken: deze maakten indruk

In 2017 achtervolgde één roman mij via reclames, stapels bij de boekhandel en abri’s met enorme posters. De wachtlijst bij de bieb bleek enorm, het wachten de moeite waard. Twee andere romans kreeg ik wat eerder te pakken, zij maakten echter ook indruk. Hoewel ik BooksandLiliane probeer te beperken tot recente literatuur kwam ik in 2017 in de ban van een trilogie die eerder aan mijn (of ieders?) aandacht was ontsnapt.

Jane Gardam schreef zo’n 15 jaar geleden de Old Filth Trilogy over drie expats in Brits Hongkong. Ik heb deze toen gemist maar heb nu de schade ingehaald. Zeker de twee romans over Edward en Betty Feathers maakten indruk op mij. Onderkoeld Brits met o zoveel onderdrukte emotie.

Amor Towles verraste mij met een charmante roman over een zo mogelijk nog charmantere hoofdpersoon. A Gentleman in Moscow boeide van begin tot einde, vermeed overbodige historische details zonder geschiedenis te verloochenen en gaf een prachtig beeld van een man die noodgedwongen zijn leven klein leefde en het op geheel eigen wijze groots maakte.

Sebastian Barry haalde met zijn Days Without End de Man Booker Shortlist en bleek een roman over oorlog en geweld geschreven te hebben waarin vooral het menselijke aspect domineerde. De juiste dosering van gruwelijkheden maakte dat ik van begin tot einde geraakt was door de twee hoofdpersonen, soldaten die hun liefde geheim moesten houden en tot het einde trouw bleven aan elkaar, zichzelf en vaderland. De prachtige schrijfstijl van Barry deed de rest.

Nathan Hill hypte in 2017. Zijn roman The Nix moest gelezen worden, en terecht.  Hill sloot zich aan bij meestervertellers als Dickens, Irving en Wolfe. Zijn roman boeide van begin tot einde, de ingewikkelde plot overtuigde en zat stevig in elkaar.

2017 heeft mij veel leesplezier bezorgd. Ik hoop dat mijn blogs hebben bijgedragen aan het leesplezier van anderen, ik zie uit naar een nieuw jaar met hopelijk veel prachtige boeken.