woensdag 6 mei 2015

Anne Tyler || A Spool of Blue Thread

Op 2/3e van A Spool wordt de roman bepaald venijnig. Waar de roman in eerste instantie een bekend procedé lijkt te volgen, verrast Tyler met een onverwachte wending. Dan onthult ze de waarheid achter een aantal familieverhalen die in de werkelijkheid een ietsiepietsie anders zijn gelopen dan altijd verondersteld. De familie in kwestie, de Whitshanks, voldoet aan alle eisen voor families in boeken en series: een keurig arbeidsgezin met drie kinderen die een keurig leven leiden en één zoon, Denny, die maar niet wil deugen. Dat er wat kleine deukjes zitten in het familieleven komt af en toe boven tafel: schoonzoon Hugh die van carrière naar carrière fladdert, zoon Stem die geadopteerd blijkt maar wel het familiebedrijf voortzet, ouders Red en Abby die met het verstrijken der jaren steeds meer klachten krijgen, de twee dochters Amanda en Jeannie die altijd hebben aangevoeld dat hun broers belangrijker waren. Anne Tyler kabbelt ons rustig door het familieleven heen en creëert vakkundig een beeld van een typisch Amerikaans gezin. En dan keert ze opeens terug in de tijd en vertelt ze hoe Red en Abby elkaar ooit ontmoet hebben, én hoe Junior en Linnie, de ouders van Red, een stel geworden zijn. De sage van de hardwerkende liefhebbende familiepatriarch en zijn geduldige zorgzame echtgenote loopt dan aardig wat deukjes op. In dit deel blijkt bovendien steeds duidelijker dat ook in het Amerika van de gelijke kansen echte gelijkheid een mythe is. De Whitshanks blijven ondanks hun prachtige huis in een gegoede wijk arbeiders die buiten het leven van hun gegoede buren gehouden worden. Ze worden gedoogd niet geaccepteerd. Ik moet zeggen dat ik vooral dit deel met toenemend plezier gelezen heb. Ja, het was aangenaam om over de Whitshanks te lezen, maar het was kostelijk om de waarheid achter de familieverhalen te ontdekken. A Spool of Blue Thread begint als een smakelijke American chocolat chip cookie, al genietende blijkt de schrijfster aardig wat rode peper toegevoegd te hebben aan het deeg: een geslaagde combi.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten