Over mij

Ik was zes toen ik voor het eerst een boek in handen kreeg: Wipneus en Pim. Ik ben nooit meer opgehouden met lezen. Ik was één van die uitzonderingen die het op de middelbare school geen enkel probleem vond om boeken te lezen voor het eindexamen, voor Engels en Duits dan. Om een of andere reden vond ik de boeken die we voor Nederlands moesten lezen bepaald minder. Ik wilde nog aan Hermans en Vestdijk, Bordewijk vond ik te saai voor woorden en aan Wolkers ben ik niet eens begonnen: te plat. De voorliefde voor Engelstalige boeken is blijven bestaan, in hoge mate geholpen door mijn besluit om Engelse taal- en letterkunde te gaan studeren in Utrecht. Ik wisselde verplichte literatuur af met eigen keuze. Dus worstelde ik me door Middlemarch van George Eliot heen en beloonde mijzelf met World According to Garp. Ook toen ik ging werken, ben ik blijven lezen. Het forensische bestaan van de afgelopen jaren leverde weliswaar de nodige NS-frustraties op maar ook heel wat tijd om te lezen. Nog steeds Engelstalig met af en toe een uitstapje naar Duits of Spaans. Mijn blog zal geen Nederlandse boeken bespreken, ik lees ze nu eenmaal niet. 

Ik deel mijn liefde voor boeken graag met anderen. In de eerste plaats, omdat ik hoop dat ze net zo enthousiast worden over een boek als ik zelf. In de tweede plaats, omdat ik hoop dat ik ze tijd kan besparen door ze een boek te ontraden. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten