http://booksandliliane.blogspot.com/2015/05/rachel-cusk-outline.html
Cusk heeft een trilogie geschreven waarin schrijfster Faye haar gesprekken met de mensen die zij ontmoet met ons deelt. Transit focust op de tijd net na haar scheiding, Kudos speelt zich bijna volledig af op literaire festivals waar Faye, inmiddels weer getrouwd, acte de présence geeft.
Twee dingen vallen op in de Outline trilogie: informatie over Faye zelf krijgen we bijna alleen maar zijdelings; zelfs haar naam wordt slechts een keer per roman genoemd. De mensen die zij ontmoet daarentegen leggen hun ziel en zaligheid in hun gesprekken bloot. Eigenlijk is de Outline trilogie een verzameling korte verhalen die verbonden worden door verteller Faye, met als extra bonus af en toe een kijkje in haar eigen leven.
De gekozen vorm stelt Cusk in staat om haar lezers heel wat inkijkjes te geven in onze maatschappij en dan vooral man-vrouw verhoudingen. Daarnaast krijgen we ook aardig wat literaire ontboezemingen van auteurs die hun verhaal kwijt kunnen bij Faye. Het filosofisch gehalte is behoorlijk hoog. Het is verrassend hoe persoonlijk de verhalen zijn die Faye krijgt te horen. En daar zit wat mij betreft de zwakte van de roman: hoe aannemelijk is het dat iemand in de loop van drie-vier dagen festival de biechtmoeder is van iedereen die ze ontmoet. Zonder dat haar gesprekspartners ook maar enige respons van haar krijgen.
Zeker in Kudos is het aantal verhalen dat onze ik-persoon tot zich neemt groot en zonder uitzondering zwaar op de hand. In Transit bood de verbouwing van haar huis nog enige verlichting en gelegenheid om ook iets over Faye zelf te onthullen. Kudos bestaat voor een groot deel uit filosofische en maatschappij-kritische overpeinzingen. Het einde van de roman laat dat zien: Faye zwemt in de zee en heeft een strand gekozen dat een ontmoetingsplek lijkt voor homoseksuele mannen. Een van hen staart haar aan terwijl ze ronddobbert terwijl hij (naakt) in de zee plast: ‘I looked into his cruel,merry eyes, and I waited for him to stop.’
Gelukkig schrijft Cusk mooi en is het geen straf om haar romans te lezen. Ze weet bovendien hoe ze op het juiste moment net even iets van Faye zelf de roman in moet gooien, (telefoongesprekken met haar zoons bijvoorbeeld). Ik vermoed dat de trilogie vooral tot zijn recht komt wanneer je deze langzaam leest en even pauze neemt tussen de gesprekken. Dan kan de betekenis van de gesprekken landen. Heb je geen tijd, haast? Laat de roman dan vooral nog even op je nachtkastje liggen. En laat je vooral niet gek maken door de vele lovende reacties op de trilogie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten