zondag 3 maart 2019

Emma Hooper || Our Homesick Songs

Heimwee lijkt de rode draad in Our Homesick Songs: heimwee naar vroeger, naar de tijd dat vissers in Newfoundland probleemloos hun netten konden vullen en ze generaties lang in hun geboortedorp konden blijven wonen. Dat is niet meer aan de orde in het Newfoundland van nu. Hoofdpersoon Finn groeit op in een ontwrichte wereld.

Aidan en Martha hebben twee kinderen, Cora en Finn. Ze wonen in een gehucht waar het ene gezin na het andere eieren voor zijn geld kiest en wegtrekt. Steeds meer huizen komen leeg te staan, de overheid sluit voorzieningen af en dwingt zo ook de laatste overblijvers hun woning te verlaten. Aidan en Martha proberen hun vertrek zo lang mogelijk uit te stellen door om en om twee weken elders te werken. Het gezinsleven en hun relatie worden daardoor zwaar op de proef gesteld.

Finn zoekt op zijn manier een oplossing: hij probeert de vissen terug te laten keren. Wanneer hij per ongeluk een echte levende vis vangt, blijkt hij niet de enige die hoopt op een terugkeer van de vissen in de wateren. Zijn zus Cora haalt ondertussen de wereld naar binnen: zij tovert de verlaten woningen om tot buitenlandse bestemmingen.

De realiteit is dat de zeeën leeggevist zijn door grote commerciële trailers, dat de inwoners van het kleine dorp geen antwoord hebben op de veranderende omstandigheden. Ook Finn met al zijn fantasie en creativiteit zoekt naar een oplossing die voortborduurt op het verleden. Hij voegt zich net als zijn ouders naar de beperkte mogelijkheden die er zijn.

Hooper laat Our Homesick Songs in twee verschillende periodes spelen. Wij leren Aidan en Martha kennen op twee cruciale momenten in hun leven. Hun kennismaking en het noodgedwongen afwisselend ver van huis werken. Hooper kan zo ook laten zien hoe snel hun wereld verandert. Aidan en Martha groeien op in een maatschappij waar je toekomst vast staat, iets met vissen, waar de samenleving voor elkaar opkomt. Hun kinderen daarentegen blijven alleen achter in hun kleine dorp, onzekerheid is hun deel. Cora blijkt de meest daadkrachtige, Finn de dromer. Zij kiezen beide een pad dat bij hun past.

Our Homesick Songs is tegelijkertijd somber, melancholisch en hoopvol. Met name de vertederende Finn steelt de show. Hij blijft hopen op een betere toekomst voor zijn familie en zijn dorp, hij blijft dromen. De poëtische beschrijvingen van de natuur en de koud versterken de sfeer in de roman. De hoofdstukken die spelen wanneer Aidan en Martha jong zijn, zijn bijna magisch-realisme. Het is overduidelijk dat het leven in de dorpen keihard is, bijgeloof is bijna een overlevingsmechanisme.

Our Homesick Songs is een mooie, ontroerende roman. Hooper schrijft prachtig, ze verplaatst zich probleemloos in de wereld van Finn. Haar beschrijving van de ontluikende liefde tussen Martha en Aidan is romantisch, op het nostalgische af. Hun uiteen groeien legt Hooper bijna zakelijk met korte verklaringen vast. De afwisseling tussen droom, hoop en bittere realiteit maken Our Homesick Songs tot een bijzondere roman.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten